Ukazująca się w roku jubileuszu 75-lecia polskiej administracji we Wrocławiu oraz 75-lecia wrocławskiego środowiska akademickiego książka w popularnonaukowy sposób przybliża powojenne początki funkcjonowania Uniwersytetu Wrocławskiego i ukazuje wysiłek podejmowany w tym zakresie przez Grupę Naukowo-Kulturalną pod przewodnictwem prof. Stanisława Kulczyńskiego
Od lat panuje przekonanie, że w Karkonoszach nie ma regionalnej kuchni. Wszyscy są przekonani, że obecna kuchnia to przepisy pochodzące przede wszystkim z kresów. Myślimy tak dlatego, że spora część mieszkańców naszych terenów to potomkowie przesiedleńców z przedwojennych kresów Rzeczypospolitej. Nie jest jednak tak do końca. Przecież przed II wojną światową Karkonosze zamieszkiwane były przez ludność, która miała swoje przyzwyczajenia kulinarne
„Geostrada Sudecka. Przewodnik geologiczny” jest trzytomową publikacją opisującą wybrane, interesujące pod względem geologicznym, miejsca w Sudetach i na ich przedgórzu. Geostradą Sudecką nazywana jest trasa turystyczna biegnąca od Bogatyni na północnym zachodzie do czeskiej Opawy
Co jakiś czas prezentujemy Wam nowe mapy, które ukazują się na rynku wydawniczym. Dzisiaj o kilku, które wydały w ostatnim czasie wydawnictwa PLAN (wrocławski i jeleniogórski). Na początek o dwóch mapach, które już wcześniej można było kupić, ale teraz są również w coraz popularniejszej wśród turystów wersji wodoodpornej
"Geostrada Sudecka. Przewodnik geologiczny" jest trzytomową publikacją opisującą wybrane, interesujące pod względem geologicznym miejsca w Sudetach i na ich przedgórzu. Geostradą Sudecką nazywana jest trasa turystyczna biegnąca od Bogatyni na północnym zachodzie do czeskiej Opawy na południowym wschodzie
kota: | 467 m |
fundator: | TP |
konstrukcja: | kamienna |
wysokość: | 16,5 m |
otwarta: | 26 czerwca 1898 r. |
zniszczona: | istnieje |
Duża ilość gości głuchołaskiego uzdrowiska powodowała konieczność uprzystępniania ścieżek i dróg znajdujących się na Górze Parkowej. Towarzystwo Promenadowe wybudowało w 1898 roku kamienną wieżę widokową o wysokości 16,5 m (podwyższona po wojnie do 22 m) i nadało jej imię Hohenzollernów. W następnym roku zanotowano już wizyty ponad 7000 osób.
Popularność tego miejsca stała się przyczyną wybudowania w 1901 roku restauracji tuż przy wieży. Po wojnie obiekt niszczał pozostawiony sam sobie, ale pod koniec lat 50-tych przeprowadzono jego remont z przeznaczeniem na ośrodek wypoczynkowy. Dzisiaj znów jest remontowany po pożarze, jaki wybuchł w 1996 roku i od kilku lat jego stan zdaje się nie zmieniać.