Ukazująca się w roku jubileuszu 75-lecia polskiej administracji we Wrocławiu oraz 75-lecia wrocławskiego środowiska akademickiego książka w popularnonaukowy sposób przybliża powojenne początki funkcjonowania Uniwersytetu Wrocławskiego i ukazuje wysiłek podejmowany w tym zakresie przez Grupę Naukowo-Kulturalną pod przewodnictwem prof. Stanisława Kulczyńskiego
Od lat panuje przekonanie, że w Karkonoszach nie ma regionalnej kuchni. Wszyscy są przekonani, że obecna kuchnia to przepisy pochodzące przede wszystkim z kresów. Myślimy tak dlatego, że spora część mieszkańców naszych terenów to potomkowie przesiedleńców z przedwojennych kresów Rzeczypospolitej. Nie jest jednak tak do końca. Przecież przed II wojną światową Karkonosze zamieszkiwane były przez ludność, która miała swoje przyzwyczajenia kulinarne
„Geostrada Sudecka. Przewodnik geologiczny” jest trzytomową publikacją opisującą wybrane, interesujące pod względem geologicznym, miejsca w Sudetach i na ich przedgórzu. Geostradą Sudecką nazywana jest trasa turystyczna biegnąca od Bogatyni na północnym zachodzie do czeskiej Opawy
Co jakiś czas prezentujemy Wam nowe mapy, które ukazują się na rynku wydawniczym. Dzisiaj o kilku, które wydały w ostatnim czasie wydawnictwa PLAN (wrocławski i jeleniogórski). Na początek o dwóch mapach, które już wcześniej można było kupić, ale teraz są również w coraz popularniejszej wśród turystów wersji wodoodpornej
"Geostrada Sudecka. Przewodnik geologiczny" jest trzytomową publikacją opisującą wybrane, interesujące pod względem geologicznym miejsca w Sudetach i na ich przedgórzu. Geostradą Sudecką nazywana jest trasa turystyczna biegnąca od Bogatyni na północnym zachodzie do czeskiej Opawy na południowym wschodzie
kota: | 459 m |
fundator: | NEK |
konstrukcja: | ceglana |
wysokość: | 14 m |
otwarta: | 10 maja 1885 r. |
zniszczona: | istnieje |
W maju 2015 roku upłynie 130 lat od uroczystego otwarcia wieży. Wybudowana została według projektu varnsdorfskiego architekta Gottloba Albera, a pieniądze na jej budowę pochodziły przede wszystkim z publicznej zbiórki, dochodów z loterii, dotacji oraz sprzedaży okolicznościowej książki zawierającej legendy z okolic Špičáka.
Uroczyste otwarcie wieży miało miejsce 10 maja 1885 roku. W latach 90-tych XIX wieku przy wieży znajdował się budynek, w którym można było się posilić i napić. Franz Hantschel, autor wielu publikacji, zanotował że w pierwszym 10-leciu XX wieku każdego roku wieżę odwiedzało 6-7 tysięcy osób, z czego mniej więcej 2 500 osób zapisało swój pobyt w księdze pamiątkowej.
W czasie II wojny światowej wieża była niedostępna dla turystów – była wykorzystywana w systemie ostrzegania przed nalotami. Po wojnie już tylko niestety niszczała, często dewastowana przez wandali. Myśl o jej odnowieniu pojawiła się po rewolucji w 1990 roku, ale nic z tego nie wyszło. Dopiero w 1997 roku wieżę kupiła firma šeskolipskiego fabrykanta Tomislava Procházky, który chciał wieże odnowić, ale w końcu wieża skończyła jako słup anten telefonii komórkowej.
Zobacz także:
Wieża widokowa otwarta po 15 latach