Kolejne ciekawostki w Masywie Ślęży
Zanim niestrudzeni poszukiwacze skarbów odkopią ukryte na Ślęży „złoto Wrocławia”, „złoty pociąg” lub choćby „złotą ciężarówkę”, wszystkim zwykłym łazikom pozostaje zadawalanie się tajemnicami dostępnymi na powierzchni. Starożytne znaki solarne, rzeźby i kręgi kultowe już spowszedniały, choć dalej ich geneza nie jest wyjaśniona, a kamienne zagrody (zob. www.naszesudety.pl/kamienne-zagrody-na-slezy.html) budzą na razie zainteresowanie głównie miłośników niesamowitości. Okazuje się, że są jeszcze ciekawe obiekty kamienno-ziemne całkiem nowej proweniencji i to w terenie raczej omijanym przez turystów; omijanym dosłownie, bowiem jest tam tylko jedna niewyraźna ścieżka, a szlaki przebiegają poniżej interesującego nas miejsca. Tym miejscem jest góra Stolna – północno-wschodni przyczółek Masywu Ślęży.
Szczyt Stolnej (wysokość - wg różnych map 371 lub 368 m n.p.m.) od strony północnej jest okolony dobrze zachowanym wąskim rowem wykopanym w kamienistym gruncie zbocza.
Rozmieszczenie okopów na Stolnej wg mapy 1:2000 cieniowanej wg skanowania laserowego
Rów ten ma długość ok. 550 m i przebiega nieprzerwanie od „Drogi Ślężan” na zachodzie (ok. 60 m poniżej skrzyżowania czerwonego szlaku z czarnym) do leśnej drogi na wschodzie, którą biegnie szlak archeologiczny „czerwonych niedźwiadków” z Sobótki do Będkowic. Charakter rowu (usypane z kamieni przedpiersia, przebieg krótkimi zakosami, położenie na skraju stosunkowo stromego zbocza) wskazuje na jego wojskowe przeznaczenie.
Zakosy transzei na spłaszczeniu zbocza Stolnej
Tę hipotezę potwierdza dodatkowo istnienie ok. 20 „stanowisk ogniowych” (może również składów amunicji?) wykopanych powyżej tej transzei na północno-wschodnim zboczu Stolnej. Każde stanowisko założone na planie koła ma ok. 6 m średnicy i głębokość (obecnie) 2-3 m.
Dwa okopy z widokiem (teraz zarośniętym) na Sobótkę i okolicę
Wszystkie są usytuowane blisko siebie na przestrzeni ok. 100 m, na niewielkim spłaszczeniu stoku (300 – 310 m n.p.m.) i górują nad szosą Sobótka – Strzegomiany. Odległość w linii prostej do centrum miasta wynosi stąd ok. 1400 m, a do szosy 300 – 400 m. Obecnie rozległy widok jest niemal zupełnie przesłonięty przez mieszany las bukowo – świerkowy.
Rozplanowanie całego systemu tych umocnień jest doskonale widoczne na mapie 1:2000 z cieniowaniem wg skaningu laserowego dostępnej na Geoportalu.pl. Na tej mapie widać też, że kilka podobnych „stanowisk ogniowych” znajduje się po południowej stronie góry, w pobliżu wspomnianej drogi (tam, gdzie do „czerwonych niedźwiadków” dołącza szlak „czarnych niedźwiadków” prowadzący ze Strzegomian na Przełęcz Dębową).
Ciekawe kiedy te obiekty powstały i czy kiedykolwiek były wykorzystane.
Więcej zdjęć na portalu Wratislawiae Amici