Znane postacie
Gdyby spróbować stworzyć zestawienie nazwisk znanych osób, które związane były z Sudetami, bądź to przez urodzenie, bądź przez działalność zawodową, czy nawet smierć, to lista ta byłaby bardzo, bardzo długa. Nie jesteśmy w stanie zgromadzić w tym miejscu biogramów wszystkich takich osób, ale mamy nadzieję, że sukcesywnie będą pojawiały się kolejne nazwiska na naszej liście...
Arnošt z Pardubic (ok. 1300 - 1364)
Zwiedzając kościół parafialny w Kłodzku, nie sposób nie zauważyć dwóch okazałych nagrobków. Jeden, częściowo zniszczony, XIV-wieczny i drugi, z XIX wieku - oba znaczą miejsce pochówku jednej z najwybitniejszych postaci związanych z ziemią kłodzką - pierwszego arcybiskupa praskiego, Arnošta z Pardubic
Bauer Leopold - jego nazwisko było tabu, bo był Niemcem
140 lat temu w Karniowie urodził się Leopold Bauer, jeden z czołowych architektów wiedeńskiej secesji. Architekt, urbanista, projektant i pedagog Leopold Bauer (ur. 1 września 1872 w Karniowie – wówczas Jägerndorf) należał do wielu wybitnych postaci narodowości niemieckiej, których nazwisk w komunistycznej Czechosłowacji prawie zapomniano
Emil Krebs – śląski geniusz
W środę 4 lutego 2015 roku w siedzibie jeleniogórskiego oddziału Archiwum Państwowego we Wrocławiu zostało zorganizowane spotkanie z państwem Margrit i Eckhard Hoffmann. Pan Eckhard opowiedział słuchaczom o Emilu Krebsie, bracie jego dziadka. Otóż ten urodzony 15 listopada 1867 r. w Świebodzicach człowiek zapisał się w historii Śląska jako geniusz
Gorazd II (Matěj Pavlík) (1879-1942)
W końcu listopada 1902 roku przybył z Karlovic na ziemi bruntalskiej do Brumovic w powiecie karniowskim ksiądz Matěj Pavlík. Nikt wtedy nie mógł przypuszczać, że ten młody kapłan umrze jak bohater i kościół prawosławny ogłosi go świętym pod imieniem Gorazd II
Günter Möhwald (1934-2021) – wspomnienie
15 lutego 2021 roku odszedł od nas Günter Möhwald, człowiek Gór Izerskich, ich znakomity znawca i pasjonat. Tak, Góry Izerskie były pasją jego życia. Nie mogło być inaczej, bo w ich sercu, w nieistniejącej dziś wiosce Gross Iser 28 lipca 1934 roku Günter Möhwald urodził się. Jak nikt inny znał jej historię najdokładniej i każdemu, kogo ona interesowała, służył swą wiedzą i pomocą
Helmut Benna (1900-1969)
Tradycje rzeźby w drewnie sięgają w Szklarskiej Porębie co najmniej XVIII wieku. Przez dziesięciolecia miejscowi twórcy rzeźbili dla przybywających w dolinę Kamiennej fajki, figurki świętych, ptaków czy zwierząt, postać karkonoskiego Ducha Gór, ale też i wykonywali skrzypce, które stały się lokalną specjalnością
Juliusz Naumowicz (1942-2013)
Zamieszkał w Szklarskiej Porębie u zarania polskiego rozdziału jej historii jako chłopiec. U progu dorosłości, na bez mała dekadę przeniósł się nad Bałtyk. Wstąpił do marynarki wojennej marząc o wielkiej przygodzie. Ta jednak się nie ziściła. Od czasu pierwszego znaleziska – morionu, ciągnęło go zawsze do Czerwonej Jamy – wyrobiska szlachetnych odmian kwarcu, dendrytów srebra i ortoklazu w Dolinie Kamiennej. Była dla niego tak ważna, wręcz magiczna, że wokół niej zbudował swe miejsce na Ziemi
Magdalena Dobromila Rettigová (1785 - 1845)
Magdalena Dobromila Rettigová (ur. 1785) powinna być znana wszystkim miłośnikom kuchni czeskiej, zwłaszcza osobom, które nie tylko konsumują, ale i gotują potrawy oparte na przepisach naszych południowych sąsiadów. W encyklopediach nazywana bywa pierwszą czeską pisarką, patriotką walcząca o czeską kulturę, ale przede wszystkim przedstawiana jest jako autorka książek kucharskich
Maria Kubátova i jej opowieści
Osiemdziesiąt książek, bajki opracowane przez radio i telewizję, pięć sztuk teatralnych, a także inne dzieła literackie pozwalają nam zajrzeć za kulisy życia pisarki Marii Kubátovej, w świat jej dzieciństwa, w którym najważniejsza była mama, w świat jej dużej rodziny, dla której opoką stała się właśnie ona, w świat karkonoskich ludzi, których autorka zawsze cierpliwie wysłuchiwała
Marian Jachimowicz (1906-1999)
Urodził się 12 maja 1906 r. w Schodnicy (pow. drohobycki). Wcześnie osierocony przez ojca, w roku 1908 przeniósł się wraz z matką i starszym rodzeństwem do Borysławia. W 1917 r. — po śmierci matki — wyjechał do Budapesztu z bratem Rudolfem, ożenionym z Węgierką. Tam, od roku 1919 uczył się zawodu u preparatora zoologicznego